Het is crisis in Zimbabwe. Dat is in feite al zo sinds de start van het nieuwe millennium. Dit jaar is de crisis weer helemaal terug. Toch werkt stichting KOZA dit jaar niet alleen aan noodhulp, maar ook aan duurzame opbouw van het land.

Deze week heb ik de eerste aanbetaling voor een autobusje overgemaakt. De wagen, een tweedehands Japanner, zal worden gebruikt door het kindertehuis van de City Life Church in Kambuzuma. Op die manier kunnen de kinderen gemakkelijk naar school worden gebracht en snel weer worden opgehaald. Het vergemakkelijkt ook het bijhouden van de groenplantage naast het kindertehuis. Want probeer maar eens tien zakken kunstmest mee te nemen met het openbaar vervoer. Of tassen vol met tomaten en maïs, aan het andere eind van het groeiproces.

Het busje wordt eind dit jaar geleverd en definitief aangeschaft. Maar omdat het uit Japan wordt geïmporteerd, moet er tijdig een bestelling en een aanbetaling worden gedaan.

Hoewel sommige vertegenwoordigers van de overheid het ontkennen, wordt er in Zimbabwe mogelijk een nieuwe munt ingevoerd. Dat is een angstbeeld voor de bevolking, want dan kan er niet meer met harde munt worden betaald. De inflatie van de Zim Dollar bedroeg in november 2008 ongeveer bijna 80 biljoen procent (!).

Buitenlandse valuta zijn van grote waarde in het land. Anders kan er helemaal niets meer worden geïmporteerd. Door geld te sturen voor een tweedehands personenbusje draagt stichting KOZA op haar eigen, bescheiden manier bij aan de lokale economie en infrastructuur. Daarbij mikken we op misschien wel de allerarmste groep: weeskinderen.

Zimbabwe is een arm land. Dat was het al lange tijd. Maar de laatste maanden is er helemaal geen geld meer in het land. De banken zitten op hun laatste reserves, en betalen nauwelijks meer wat uit. Onze dominee ter plaatse, ds. David Mhlambeni, heeft zelf ook al vijf maanden geen salaris meer gehad.

Hoe lang houd jij het vol, als je plotseling niet meer bij je bankrekening kunt?

Veel mensen zitten in de knoei. Het is tijd voor een extra project, om te zorgen dat mensen in elk geval nog wat te eten kunnen kopen. En zodat de kinderen naar school kunnen blijven gaan.

In samenwerking met Kerk in Actie Maassluis zullen we de komende tijd 1500 euro proberen in te zamelen, om dat te doneren aan de City Life Church in Harare. Het geld zal worden uitgegeven aan voedselhulp en schoolgeld. Het lijkt misschien een druppel op de gloeiende plaat. Maar op een zeker moment kun je niet meer lijdzaam toekijken, langs de kant.

Het is een tijd geleden sinds ik hier voor het laatst een nieuwsberichtje heb gepost. Maar ons contact met Zimbabwe heeft niet stil gestaan. Dominee David Mhlambeni, onze man ter plaatse, werkt in de City Life Church, in het centrum van Harare. De City Life Church heeft al jaren een weeshuis, waar straatkinderen worden opgevangen. Onze projecten in samenwerking met de Protestantse Gemeente Maassluis, de afgelopen twee jaar, hebben zich op dat weeshuis gericht.

Zo is er een groenplantage aangelegd naast het weeshuis, en is het gebouw van binnen keurig opgeknapt. De vijf meisjes die er wonen worden begeleid door vrijwilligers en enkele vaste bewoners van het huis. Hoewel er grote economische problemen zijn, hebben ze dankzij de groenplantage in elk geval genoeg maïs.

Daarnaast hebben we de aanleg van een diepe waterput in Criston Bank betaald. Criston Bank is een nieuw boerendorp, een eindje buiten Harare, en door het weerfenomeen El Nino is het daar dit jaar heel erg droog. Die droogte keert om de zoveel jaar weer terug, en daardoor komen de reguliere waterputten droog te staan — het grondwater zakt te diep weg. Nu staat er op het terrein van de kerk, die zelf nog moet worden gebouwd, een grote waterpomp die met onze financiële hulp is aangelegd.

Ondertussen is de situatie in Zimbabwe zeer onzeker geworden. De banken hebben geen geld, salarissen worden niet uitbetaald, het leven staat stil. Armoede en honger grijpen om zich heen. We beraden ons op wat we vanuit Nederland kunnen doen.